Op weg naar Waterton park

Even voor Anneke, wij hebben gewoon bij Best Western geslapen. De auto mocht er maar 1 nachtje logeren.

Tijdens het ontbijt al doorgekregen dat FC Emmen met 0-2 achter stond tegen Feyenoord. Hans hield ons wel op de hoogte. Toen werd het 2-2. Ruud balen, weer een mooie wedstrijd gemist. (Vorig jaar had hij FC Emmen-PSV ook al gemist. Ja, het leven is keuzes maken en elk voordeel heeft zijn nadeel, toch?) Toen maar in de auto gestapt. Onderweg uiteindelijk een Subway gevonden om te kijken op de telefoon, ivm WiFi om de uitslag te zien. De appjes stroomden 🤪 binnen. Boze reacties op de scheids. De wedstrijd had al afgelopen moeten zijn. 1 i.p.v. de verdiende 3 punten. Dat was balen. Echt jammer.

Onze rit maar voortgezet.  We hebben een prachtige rit gehad. Een heuvelachtig landschap met op de achtergrond de grijze toppen van de Rocky Mountains. De TomTom wilde niet zo goed luisteren, we werden steeds weer naar de highway gestuurd. Zeker als ze ook nog druk bezig zijn met het aanleggen van nieuwe wegen, dan wordt het al helemaal lastig. Uiteindelijk hebben we toch de weg gevonden die we uitgezocht hadden. Nu hebben we de uitgestrekte weilanden en de prachtige bomen met gele bladeren. Door de schijnende zon worden de kleuren nog mooier.

Later in de middag kwamen we in Waterton park aan. Een park aan de Amerikaanse grens. Wat rondgewandeld in het toeristische “dorp”. Het ligt aan een meer.

Deze keer toch maar een vest aan getrokken. De wolken komen eraan en er is erg veel wind.